مقاله عدم تناسب در عرصه فرصت ازدواج و بررسی مضیقه ازدواج در ایران

مطالب:

چكیده

واژگان كلیدی

پیشینه موضوع 

 عوامل ایجاد كننده عدم توازن

انتخاب سنی در ازدواج

پیامدهای عدم توازن

پیشینه مطالعات در ایران

اندازه گیری عدم توازن نسبتهای جنسی در ایران سال 1375

نسبتهای جنسی ازدواج نكرده‌ها با احتساب سه سال اختلاف سن زوجین هنگام اولین ازدواج

بررسی مازاد مردان و زنان در سناریوهای مختلف مبتنی بر تغییر در انتخاب سنی

نتیجه گیری

فهرست منابع

منابع انگلیسی

:::::::::::::::::::::::::::::::::: قسمتهایی از متن:

ازدواج و طلاق

چكیده

 عدم توازن نسبت های جنسی در سنین اصلی ازدواج پدیده ای ست كه از یك سوء در اغلب كشورهای درگیر جنگ دوم جهانی و از سوی دیگر در كشورهای در حال توسعه ای كه مراحل  گذار دموگرافیك را با شتاب طی كرده اند، مشاهده شده است. به عبارت دقیق تر در هر جامعه ای كه بخش قابل ملاحظه ای از زنان یا مردان آن در سنین اصلی ازدواج به هر علت (اعم از جنگ یا مهاجرت) در دسترس نباشند عدم توازن در تعداد دو جنس ایجاد شده و پدیده عدم تناسب در عرصه فرصت  ازدواج به وجود می آید.

این مقاله با مروری بر دیدگاه ها و نتایج تحقیقات جمعیت شناسان در باره چگونگی پیدایی این پدیده در جوامع مختلف، چگونگی شكل گیری مضیقه ازدواج در ایران را با استفاده از نتایج سرشماری های 1345 تا 1375 ایران بررسی كرده است.

نتایج بررسی بیانگر آن هستند كه طی سه سال اخیر همراه با تغییر در میانگین سن ازدواج زنان، در تركیب سنی افراد ازدواج نكرده نیز تغییرات اساسی به وجود آمده است. عدم توازن     نسبت های جنسی افراد ازدواج نكرده با در نظر گرفتن میانگین فاصله سنی دو جنس هنگام اولین ازدواج در دهه 75ـ 1365 شدت یافته و به رشد فزاینده تفاوت تعداد این گروه از زنان در قیاس با مردان انجامیده است و در حالی كه جمعیت 10 ساله و بیشتر در طول این سی سال 7/2 برابر افزایش یافته، فزونی زنان ازدواج نكرده در سنین اصلی ازدواج 12 برابر شده است. با بررسی سناریوهای مختلف در الگوهای سنی ازدواج مشخص شد كه در صورت ازدواج مردان با زنان   مسن تر از خود این تفاوت تقریباً از میان می رود و با گزینش افراد همسال برای ازدواج نیز این تفاوت تا حدی كاهش می یابد.    

واژگان كلیدی

 عدم توازن پدیده ازدواج، سنین ازدواج، وضعیت زناشویی، مضیقه

...

بررسی مازاد مردان و زنان در سناریوهای مختلف مبتنی بر تغییر در انتخاب سنی

هدف ما در این قسمت بررسی این امر است كه در صورت حذف انتخاب سن در ازدواج آیا مسئله مازاد از هر دو جنس حذف خواهد شد و یا وضعیت به چه شكلی در خواهد آمد؟ به این منظور ابتدا به داده‌های سال 1375 مراجعه كردیم و در هر گروه سنی مازاد افراد ازدواج نكرده بر حسب سن را به دست آوردیم و درصد این مازاد نسبت به كل تعداد آن جنس برحسب سن و نسبت تعداد آن جنس در گروه ازدواج نكرده ها را محاسبه كردیم. تمام مراحل كار در جدول (4) ارائه شده است. در سنین 34-10 سال مازاد به زیان مردان و در مابقی گروههای سنی به زیان زنان بود. بیشترین درصد مازاد نسبت به جمعیت آن جنس در گروه سنی متعلق به مردان 24 – 20 سال بود كه  7/31 درصد كل مردان این گروه سنی را تشكیل می‌داد. كمترین مازاد نیز به میزان 2/0 درصد به زنان 44-40 سال تعلق داشت. بیشترین درصد مازاد نسبت به جمعیت ازدواج نكرده نیز با 12/46 درصد متعلق به مردان 29-25 سال بود.در مرحله بعد در هر گروه سنی مازاد ازدواج كرده‌ها را محاسبه كردیم كه درسنین پایین‌تر به طور عمده زنان ازدواج كرده بر مردان فزونی داشتند و در سنین بالاتر برعكس.