مقاله علل جنگ و استفاده از تسلیحات نظامی

بخشهایی از متن مقاله:

چگونه جهان بسوی جنگ و تسلیحات نظامی سوق میگردد؟

روسیه و ایالات متحده بزرگترین تأمین‌كنندگان  تسلیحات برای مشتریان خریدهای تسلیحاتی در دوره پنجساله 2002 تا 2006 بودند .فروش این‌گونه تسلیحات برخلاف سال‌های پس از 1997 میلادی كه در مقیاس با دوره جنگ سرد رو به افول گذاشته بود در این پنج سال شاهد رشدی 50 درصدی بود .براساس آخرین گزارش سالانه مؤسسه تحقیقاتی Sipris دو كشور ایالات متحده و روسیه در سال‌های اخیر هر یك تأمین‌كننده حدود 03 درصد خرید‌های تسلیحاتی بوده‌اند درحالی‌كه صادرات تسلیحات از كشورهای عضو اتحادیه اروپا به كشورهای غیرعضو در این دوره متضمن حدود 30 درصد از تمام معاملات تسلیحاتی جهان بود .صنایع تسلیحات‌سازی روسیه به‌دلیل بازار محدود داخلی تا حدود زیادی متكی به صادرات است.

همین مسأله موجب شده حتی جدیدترین دستاوردهای این صنایع به خارج صادر شوند تا امكان ادامه حیات واحدهای مختلف دست‌اندركار تولید سلاح و بودجه مورد نیاز برای تولید سلاح‌های جدید و اكتساب تولید‌های نوین فراهم آید .این محدودیت‌ها موجب شده انعطاف‌پذیری روس‌ها در زمینه صادرات تسلیحات به‌شدت كاهش پیدا كند درحالی‌كه صنایع مشابه در ایالات‌ متحده و اتحادیه اروپا اتكای به مراتب كمتری بر صادرات دارند. ...

..

« ژیل آندرآنی » و « پیرهاسنر»  عنوان می کنند که در حقیقت چشم پوشی از استفاده غیردفاعی از ارتش که درمنشور سازمان ملل متحد نیز به ثبت رسیده، دیگربازدارنده ایالات متحده نیست (آیا این نوعی توجیه جنگ است؟). مسلما طی ده سال اخیر ظاهرا دخالت نظامی « بشردوستانه » (در سومالی، هائیتی، بوسنی هرزگوین، روآندا، سیرالئون، کوزوو، تیمورشرقی و جمهوری دموکراتیک کنگو) مستولی بوده اما ستاره اقبال این نوع جنگ رو به افول است. چرا که چه کسی حاضر می شود خشونت را در برابر خشونت به کار گیرد؟ چه موقع؟ چگونه؟ و تحت چه عنوانی؟ ایالات متحده به تدریج پس از پایان جنگ سرد و همگام با افزایش نفوذش، خود را ناجی سیاره زمین، ژاندارم جهان و رسول صلح و دموکراسی می داند.

همین امر اخیرا در مورد اروپائی ها نیز دیده شده است. آن ها با تمایز میان « بشردوستی » و « امنیت خواهی »، در کوزوو به خشونت علنی متوسل شدند. نیروهای ناتو  در پی کشتارهای انجام شده توسط ارتش بلگراد که احتمالا منجر به مرگ بیش از ده هزارغیرنظامی شد، سریعا جنگ هوائی هفتاد و نه روزه ای را (درسال ١٩٩٩) برخلاف نظر سازمان ملل متحد به راه انداختند. ...

...