مقاله امداد و بهداشت

مقاله امداد و بهداشت

قسمتهایی از متن:

احیای‌ قلبی‌ ـ ریوی‌ را آغاز كنید

1) برای‌ ماساژ قفسه‌ سینه‌، دست‌های‌ خود را در موقعیت‌ مناسب‌ قرار دهید.
- با انگشتان‌ اشاره‌ و میانی‌ دست‌ پایینی‌ خود، یكی‌ از پایین‌ترین‌ دنده‌های‌ مصدوم‌ را در سمتی‌ كه‌ به‌ شما نزدیك‌تر است‌ پیدا كنید. انگشتان‌ خود را در امتداد این‌ دنده‌ بلغزانید تا به‌ محل‌ اتصال‌ آن‌ به‌ استخوان‌ جناغ‌ برسید. انگشت‌ میانی‌ خود را در همین‌ نقطه‌ و انگشت‌ اشاره‌ را در كنار آن‌، روی‌ جناغ‌ قرار دهید.
كف‌ دست‌ دیگر خود را روی‌ استخوان‌ جناغ‌ بگذارید؛ آن‌ را به‌ سمت‌ پایین‌ بلغزانید تا به‌ انگشت‌ اشاره‌ (دست‌ اول‌) برسد. این‌ قسمت‌، همان‌ محلی‌ است‌ كه‌ باید روی‌ آن‌ فشار وارد كنید.
- كف‌ دست‌ اول‌ خود را روی‌ دست‌ دیگر قرار دهید و انگشتان‌ خود را در هم‌ قفل‌ كنید.

احیای‌ قلبی‌ ـ ریوی‌ را آغاز كنید

2) ماساژ قفسه‌ سینه‌ و احیای‌ تنفسی‌ را آغاز كنید.
- كاملاً روی‌ مصدوم‌ خم‌ شوید به‌ طوری‌ كه‌ دستان‌ شما به‌ حالت‌ مستقیم‌ قرار بگیرند. استخوان‌ جناغ‌ را به‌طور عمودی‌ فشار دهید و آن‌ را 5-4 سانتیمتر در قفسه‌ سینه‌ فرو ببرید.
- قفسه‌ سینه‌ را 15 بار (با سرعت‌ 100 بار در دقیقه‌) ماساژ دهید.
- سر را به‌ عقب‌ خم‌ كنید، چانه‌ را بالا بكشید و 2 بار تنفس‌ بدهید.
- به‌طور متناوب‌، 15 بار ماساژ قفسه‌ سینه‌ و 2 بار تنفس‌ بدهید.
- احیای‌ قلبی‌ ـ ریوی‌ را تا زمانی‌ ادامه‌ بدهید كه‌ نیروهای‌ امداد اورژانس‌، مسؤولیت‌ (عملیات‌ احیا) را بر عهده‌ بگیرند یا مصدوم‌ حركت‌ كند یا نفس‌ بكشد و یا آنقدر خسته‌ شوید كه‌ دیگر نتوانید ادامه‌ دهید. ...

....

بخش دوم

امداد به دنبال حوادث

فصل اول : امداد و کمکهای اولیه

فصل دوم : بهداشت زمان اضطرار

فصل اول 

ایست قلبی و تنفسی

منظور از ایست قلبی، حالتی است که ضربان قلب کاملاً از بین می رود و منظور از ایست تنفسی از کار افتادن تنفس خود به خودی در فرد است. این حالات می تواند به دنبال سکته قلبی، شوک، خونریزیهای بسیار شدید، گیر کردن اجسام خارجی در حلق، غرق شدگی، برق گرفتگی و ... رخ دهد.

 بیشترین شانس برای زنده ماندن اُرگانهای حیاتی بدن خصوصاً مغز در صورت ایست قلبی و تنفسی 3الی4 دقیقه است و در این فرصت باید سریعاً اقدامات اولیه برای مصدوم انجام شود.

اقدامات اولیه : احیای اولیه

احیای قلبی ریوی (CPR)

همانگونه که ذکر شد چنانچه پس از وقوع ایست قلبی ـ تنفسی در کمتر از 4 دقیقه به فرد مصدوم رسیدگی شود و عملیات احیای وی شروع گردد، شانس زنده ماندن وی بالا خواهد رفت. قبل از شروع عملیات احیای قلبی ـ ریوی باید مطمئن شد آیا فرد واقعاً دچار ایست قلبی ـ ریوی شده است یا خیر، چرا که انجام عملیات اقدامات اولیه بر روی فردی که دچار ایست قلبی نشده باشد، می تواند منجر به ایست قلبی و مرگ وی شود. جهت اطمینان از ایست تنفسی با مشاهده حرکات تنفسی قفسه سینه می توان به وجود تنفس در مصدوم پی برد و یا می توان گوش یا گونه خود را نزدیک دهان وی قرار داد تا صدای تنفس وی را شنیده یا جریان آن را حس کرد. سپس نبض بیمار، بررسی می شود.