سمینار برق بررسی مقایسه ایی انواع روش های طراحی اتوپایلوت اجسام پرنده

سمینار برق بررسی مقایسه ایی انواع روش های طراحی اتوپایلوت اجسام پرنده

چکیده:

سیستم کنترل واتوپایلوت بی شک یکی از بخش های با اهمیت اجسام پرنده است که وظیفه آن ایجادپایداری و دستیابی به عملکرد مناسب در اجرای فرامین بخش هدایت است.با توجه به دینامیک غیرخطی و متغیر با زمان و دارای عدم قطعیت های ساختاری و پارامتری اجسام پرنده, در کنترل پرواز رویکرد های کنترلی متنوعی در راستای نیل به پایداری,عملکرد مناسب و کم اثر کردن عدم قطعیت هاو خطای مدل سازی…استفاده می گردد. دراین تحقیق، انواع روشهای طراحی سیستم های کنترل(اتوپایلوت)در کنترل پرواز مورد بررسی وتحلیل و مقایسه قرار می گیرندو د ر هر مورد مزایا و معایب آن بحث می شود.

مقدمه:

ناوبری ,هدایت وکنترل حرکت اجسام پرنده یکی از زمینه های علمی بوده که همواره مورد توجه محققان قرار گرفته است .بی شک یکی از بخش های مهم اجسام پرنده سیستم کنترل آنست که وظیفه آن ایجاد پایداری وتعادل و ع ملکرد مناسب سیستم حلقه بسته برای طی مسیر مورد نظر تا رسیدن به مقصد است .اهمیت و حساسیت سیستم کنترل به عنوان بخشی از تمامی اجسام پرنده باعث ایجاد زمینه علمی وتحقیقاتی به عنوان کنترل پرواز گردیده است .در کنترل پرواز طراحی سیستم های کنترل اجسام پرنده شامل هواپی ماهاوفضاپیماها,هواپیما و بالگرد های بدون سرنشین و انواع موشک ها که سیستم هایی با معادلات دینامیک غیر خطی , متغیر با زمان ودارای عدم قطعیت های غیر ساختاری و پارامتری اند مورد بررسی قرار می گیرند. دراین میان رویکردهای کنترلی بسیاری برای دستیابی به پایداری و عملکرد مطلوب با توجه به دقت , سرعت و قابلیت های مانور پذیری مورد نظر در جهت غلبه و کم اثر کردن عدم قطعیت ها ,خطای مدل سازی و …تحقق یافته است .از جمله این رویکرده می توان روش های تطبیقی و مقاوم و نیز روشهای هوشمند مبتنی بر سیستم های عصبی و فازی و یا ترکیبی از این روش ها اشاره کرد. موشک ها از دسته ای از اجسام پرنده اند که به دلیل شرایط پرواز وکاهش جرم در طول پرواز و تغییر ارتفاع ضرایبی آیرودینامیکی معادلات آن نامعلوم و دارای عدم قطعیت است. اگر چه دینامیک موشک اساسا غیر خطی است اما اگر مسئله موشک به عنوان یک م سئله خطی در نظر گرفته شود واتوپایلوت آن از کنترل کنندهای کلاسیک مرسوم طراحی گردد با توجه به تغییر شرایط پرواز , نقطه کار تغییر کرده و سیستم حلقه بسته از عملکرد مناسبی برخوردار نخواهد بود که ناگزیر به فرض مسئله غیر خطی وطراحی به روش های غیر خطی است.این مبحث در فصل دوم بیان می شود. در فصل سوم روش های تطبیقی و مقاوم در کنترل پرواز و قابلیت روشها در مقابله با عدم قطعیت های ساختاری و پارامتری مورد بررسی قرار می گیرد. در فصل چهارم روش های کنترل هوشمند مبتنی بر سیستم های فازی و عصبی و بعضا به همراه روش های تطبیقی و مقاوم مورد بحث است.