مقاله مدگرایی و قربانیان مد

معرفی مقاله مدگرایی - قربانیان مد و نیروهای فردی ساز و غیر فردی ساز مد

این مقاله ترجمه ای خلاصه وار از یک مقاله خارجی است که به صورت اختصاصی ترجمه گردیده و همراه با متن اصلی مقاله ارائه می شود و اثری ارزشمند جهت استفاده در تحقیقات و ارائه کلاسی می باشد

در این مقاله، فردیت و فردی سازی به توانایی مد در شکل دادن به هویت شخصی و ایجاد تمایز برای افراد اشاره دارد. وقتی مد به سمت فردی سازی حرکت می کند، به افراد اجازه می دهد از طریق سبک پوشش و انتخاب های ظاهری خود را منحصر به فرد و متفاوت از دیگران نشان دهند. فردی سازی می تواند به نوعی ابراز هویت، شخصیت و سلیقه ی فردی تعبیر شود که با انتخاب های آگاهانه و غیرتقلیدی از مد همراه است.

از سوی دیگر، غیرفردیت یا غیرفردی سازی به جنبه ی همسان ساز و همگانی مد اشاره دارد؛ یعنی قدرتی که باعث می شود افراد از طریق پیروی از جریان های مد، بدون توجه به هویت شخصی خود، هم رنگ جامعه شوند و بخشی از یک جمع یا گروه باشند. در این حالت، مد به ابزاری برای همانند سازی و تکرار تبدیل می شود، و افراد به جای نمایش هویت منحصر به فرد، بیشتر در قالب الگوهای رایج و استاندارد جای می گیرند.

بنابراین، مقاله به این مسئله می پردازد که چگونه مد می تواند هم زمان هم افراد را به سمت ابراز هویت شخصی سوق دهد (فردی سازی) و هم آن ها را در یک قالب جمعی و همسان قرار دهد (غیرفردی سازی) که منجر به کاهش تمایزات فردی می شود.

قربانیان مد

چکیده:

این مقاله به مفهوم قربانی مد می پردازد و آن را بخشی از زندگی در جوامع مدرن و فردگرایانه تلقی می کند. ۱) با تحلیل مختلفی از تجربه قربانی شدن توسط مد، هدف این است که هسته مشترک پدیدار شناسانه ای را که در این تجربیات وجود دارد، استخراج کنیم. ۲) این تحلیل می تواند به عنوان ابزاری برای درک مد به عنوان یک پویایی اجتماعی و فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد، که مهم ترین عناصر مرتبط با این تجربیات را شناسایی کرده و یک مفهوم پدیدار شناسانه از مد ایجاد کند که شامل تمام جلوه های مد در جامعه می شود. ۳) در سطح پدیدار شناسی، شیء مد مهم ترین عامل در انتقال قدرت فردی سازی (شخصی سازی هویت) و از بین بردن فردیت در مد است.

واژگان کلیدی: مد، قربانی مد، پدیدار شناسی مد، شیء مد

تجربیات قربانیان مد:

همه تعاریف رایج از قربانی مد در یک نکته اشتراک دارند: یک قربانی مد از مد پیروی می کند و در این پیروی به نوعی از راه به بیراهه کشیده می شود. قربانی مد نه تنها مد را دنبال می کند، بلکه در پیروی از آن افراط می کند. به عبارت دیگر، تفاوت آن با افراد بی تفاوت به مد، در نمایان کردن افراط است. سیمِل این افراط را به صورت کاریکاتوری بیان می کند: کسی که کفش های نوک تیز را با نوک هایی بسیار بلند یا یقه هایی بلند تا گوش می پوشد. فِیرچایلد نیز از افراط به عنوان یک شاخص بد مد یاد می کند. ...